Είναι οι ιερείς τής Ορθοδόξου Εκκλησίας αποδεκτοί από τήν Αγία Γραφή;

τού Γιώργου Οικονομίδη.

Μιά ελάχιστη Βιβλική ανάλυση πού αποδεικνύει τήν αντιβιβλική ύπαρξη τών ιερέων στήν Ορθόδοξη Εκκλησία, όπου και την κατήντησαν ειδωλολατρική καί επικίνδυνη γιά τήν σωτηρία τής ψυχής τού θρησκευόμενου Έλληνα καί όχι μόνο.

Καί σήμερα εάν ρωτήσεις τούς ιερείς εάν είναι αποδεκτοί από τόν Λόγο τού Θεού, και συγκεκριμένα από τήν ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ, στό μόνο μέρος τού Λόγου τού Θεού πού μπορούν νά σε παραπέμψουν, είναι στό ιερατείο τής ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ. Δηλαδή στό Ιουδαϊκό ιερατείο. Οι αναφορές των παππάδων περί Διακόνων, Πρεσβυτέρων, Επισκόπων κ.λ.π., πού αναγράφονται στήν Καινή Διαθήκη, και υποστηρίζουν ότι αυτοί οί τίτλοι αναφέρονται στούς ιερείς, είναι πέρα γιά πέρα αντιβιβλικό και κατακριτέο ώσάν να επρόκειτο γιά διαστροφή καί πνευματική κατάπτωση τών ιερέων.

Ουδέποτε θά μπορούσε ο Λόγος τού Θεού νά συστήσει αυτό τό οποίον κατήργησε μέ τήν Θυσία τού Ιησού Χριστού, δηλαδή τό ιερατείο τής Παλαιάς Διαθήκης, τό οποίον αναβιώνουν οι σημερινοί (αρχής γενομένης από τό Βυζάντιο τού Μ. Κωνσταντίνου) παππάδες, όπου καί ανάμιξαν ότι ειδωλολατρικό έθιμο εισχώρησε στήν Εκκλησία επί Μ. Θεοδοσίου (πού έκανε υποχρεωτικό διά τής σπάθης νά είναι κάποιος ορθόδοξος) και τό καλλιεργούν έως καί σήμερα.

Στήν επιμονή τού ερωτήσαντα εάν στήν ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ (στήν Χριστιανική εποχή) γίνεται αναφορά γιά ιερατείο και ιερείς, δηλαδή ειδικούς ιερείς όπως είναι σήμερα, η απάντηση και πάλι θά είναι σέ κάποιες αναφορές περί ιερατείου στήν ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ… η οποίες αναφορές όμως γίνονται γιά τό ιερατείο τής ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ.

Είναι ηλίου φαεινότερο, ότι, δέν εγκρίνει πλέον η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ και η διδασκαλία τού Ιησού Χριστού τήν ύπαρξη ιερέων γιά νά πλησιάσει κάποιος τόν Θεό, διότι τό πλησίασμα αυτό γίνεται πλέον μόνον μέσω τού Ιησού Χριστού και κανενός άλλου, πόσο μάλλον μέσω τού αμαρτωλού ιερέα, διότι ο Ίδιος ό Κύριος μάς τό βεβαίωσε λέγοντας:

“Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή· ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι’ εμού“ [Ιωάννης: ιδ’ 6].

Όταν λέγει “ουδείς” εννοεί ουδείς, δηλαδή ΚΑΝΕΝΑΣ, άσχετα τό παραμύθιασμα τών παπάδων περί τού αντιθέτου. Τί είπα τώρα, “περί τού αντιθέτου”;! πού σημαίνει ότι οι παππάδες καί στά λόγια τού Ιησού αντιτίθενται θέλοντας νά Τόν βγάλουν ψεύτη, διότι οι παππάδες θεωρούν τόν εαυτό τους ώς μεσίτες μεταξύ Ιησού Χριστού καί Πατέρα Θεού, λέγοντάς σου ότι, ναί μέν ο Χριστός είναι ο μοναδικός Μεσίτης γιά τόν Θεό, αλλά ο ιερέας είναι ο μεσίτης σου γιά νά πλησιάσεις τόν Χριστό. Άν είναι δυνατόν.

Η είσοδος πρός τόν Θεό, τού ανθρώπου πού πιστεύει στόν Ιησού Χριστό, γίνεται μόνο μέσα από τήν Θύρα πού οδηγεί στόν Οίκο τού Θεού, και αυτή ή Θύρα δέν είναι κανένας παππάς ή κήρυκας, παρά μόνον ο Ίδιος ό Ιησούς, διότι Αυτός τό είπε και είναι αλήθεια, ότι:

“Εγώ είμαι η θύρα, δι’ εμού εάν τις εισέλθη, θέλει σωθή και θέλει εισέλθει και εξέλθει και θέλει ευρεί βοσκήν” [Ιωάννης: ι’ 9].

Μάς λέει, “δι’ εμού εάν τις εισέλθη”, δηλαδή εάν κάποιος (οποιοσδήποτε δηλαδή) δια τού Ιησού μόνο εισέλθει στήν Θύρα, θά σωθεί. Τί άραγε χρειάζεται ο αντιβιβλικός παππάς; Μπορεί νά βοηθήσει άραγε τήν είσοδό σου στήν Θύρα ή μήπως μόνο εμπόδιο μπορεί νά σού φέρει;

Υποθέτοντας λοιπόν, ότι, οι σημερινοί (γέννημα θρέμμα τού Βυζαντίου) ιερείς, είναι κατ’ εντολήν τού Ιησού Χριστού αποδεκτοί ώς λειτουργοί Του, καθώς και “διάδοχοι” τών Αποστόλων τού Ιησού, όπως επίσης καί συνεχιστές τών ιερέων πού αναφέρονται στήν Καινή Διαθήκη (οι οποίοι ήταν τής Παλαιάς Διαθήκης όπου και γίνεται αναφορά σ’ αυτούς) τότε πώς μπορούν νά μάς εξηγήσουν κάποια λόγια τού Λόγου τού Θεού, πού θά παραθέσουμε τώρα;

“… Και ο λόγος του Θεού ηύξανε, και επληθύνετο ο αριθμός των μαθητών εν Ιερουσαλήμ σφόδρα, και πολύ πλήθος των ιερέων υπήκουον εις την πίστιν“ [Πράξεις Αποστόλων: ς’ 7].

Εάν όντως είναι σήμερα οι ιερείς οι ίδιοι όπως τότε, γιατί άραγε οι τότε ιερείς -που δέν δεχόντουσαν τήν νέα διδασκαλία τού Χριστού-, δέν κράτησαν τήν θέση τους αλλά πίστεψαν σέ μεγάλο αριθμό στήν διδασκαλία τού Χριστιανισμού; Ποιός μπορεί νά μάς τό εξηγήσει και τί δικαιολογία θά μπορέσει νά προβάλει γιά νά υποστηρίξει τήν ύπαρξή του στούς ιερατικούς (και καθ’ όλα αντιβιβλικούς) κύκλους; Ποιός;;;

Επιτέλους, είς τό Όνομα τού Ιησού Χριστού πάψτε πλέον ιερείς τής συμφοράς και κηφήνες άεργοι δημόσιοι υπάλληλοι νά πλανάτε τόν λαό και νά τόν καταστρέφετε μέ αιώνια απώλεια τής σωτηρίας πού ό Ιησούς Χριστός χαρίζει στόν καθένα πού πιστεύει σ’ Αυτόν. Εφόσον μόνο μέσω Αυτού μπορούμε νά πλησιάσουμε τόν Θεό, εσείς ποιοί είστε πού λέτε τό αντίθετο ντυμένοι μέ τό ένδυμα τής θρησκείας; Είστε απατεώνες εάν είς γνώση σας απατάτε τόν λαό. Εάν δέν τό γνωρίζετε όμως, αλλά έτσι μάθατε νά πορεύεστε, τότε καί εσείς είστε θύματα απατεώνων πού καθοδηγούνται από τόν πατέρα τους τόν διάβολο.

Ξυπνήστε λοιπόν, μετανοήστε και επιστρέψτε στόν Μοναδικό Σωτήρα καί Μεσίτη μεταξύ Θεού καί ανθρώπων Ιησού Χριστό:

“Διότι είναι εις Θεός, εις και μεσίτης Θεού και ανθρώπων, άνθρωπος Ιησούς Χριστός” [Α’ Τιμόθεον: β’ 5].

Κάποιοι αρνούνται τίς δύο ιερωσύνες, Γενική καί Ειδική, ενώ άλλοι τίς αποδέχονται. Επικαλούνται τά εξής εδάφια γιά τήν Γενική (δηλαδή όλων τών πιστών) ιερωσύνη πού αναγράφονται στό βιβλίο Έξοδος: ιθ’ 6:

“και σεις θέλετε είσθαι εις εμέ βασίλειον ιεράτευμα και έθνος άγιον. Ούτοι είναι οι λόγοι, τους οποίους θέλεις ειπεί προς τους υιούς Ισραήλ”.

Γιά τήν Ειδική ιερωσύνη, δηλαδή τήν δική τους ιερωσύνη, τών σημερινών παππάδων, επικαλούνται το ειδικό ιερατείο τής Παλαιάς Διαθήκης, το οποίον με απόφαση του Θεού λαμβανόταν από την οικογένεια του Ααρών (από τήν Λευιτική φυλή) και λένε ότι, η γενική ιερωσύνη δεν έρχεται σε σύγκρουση ούτε καταργεί την ειδική ιερωσύνη. Υποστηρίζουν μάλιστα -γιά εκφοβισμό ώς μέ τούς παππάδες είθισται-  ότι “Το ειδικό αυτό ιερατείο ήταν αναμφισβήτητο, όσοι δε αποτόλμησαν να το αμφισβητήσουν τιμωρήθηκαν αυστηρά από τον Θεό”.

Γιά τήν ΓΕΝΙΚΗ ιερωσύνη δέν υπάρχει αμφιβολία ούτε και στήν Καινή Διαθήκη. Όλοι οι πιστοί τού Κυρίου είμαστε ιερείς καί βασιλείς ενώπιον τού Θεού, διότι δέν χρειαζόμαστε πλέον τόν μεσάζοντα ιερέα τής Παλαιάς Διαθήκης γιά νά πλησιάσουμε τόν Θεό μέ κάποια θυσία ζώου. Ο Ιησούς Χριστός μέ τήν δική Του θυσία έγινε ο Αρχιερέας μας και όλους τούς πιστούς Του μάς έκανε ιερείς πλέον, όπου μέσω Αυτού (τού Αρχιερέα μας) πλησιάζουμε τόν Θεό.

Γιά τήν ΕΙΔΙΚΗ ιερωσύνη, πού οι παππάδες κόπτωνται ότι κατέχουν καί τήν παραλληλίζουν μέ τήν ιερωσύνη τού Ααρών, πρέπει νά γνωρίζουμε τί εστί ιερωσύνη κατά τήν τάξη Ααρών, δηλαδή ή Λευιτική ιερωσύνη. Η φυλή τού Λευΐ ήταν η κατ’ εξοχήν η ιερατική φυλή τού λαού Ισραήλ. Οι ιερείς αυτοί έκαναν τις θυσίες τού λαού πρός τόν Θεό και ήσαν οι μεσάζοντες μεταξύ τού Θεού. Θυσίες ζώων έκαναν, οι οποίες δέν μπορούσαν νά καθαρίσουν διά παντός τόν προσερχόμενο στόν Θεό [Εβραίους: ι’ 11]. Μέχρι και αυτός ο αρχιερέας τους έπρεπε μιά φορά τό έτος νά προσφέρει θυσία στόν Θεό γιά τόν εαυτό του, γιά τίς δικές του αμαρτίες. Έως πότε όμως;;;

Αναμφίβολα, έως ότου ήλθε ό Ιησούς Χριστός καί πρόσφερε θυσία τόν Ίδιο Του τόν εαυτό -ώς Αμνός τού Θεού- και κατήργησε τό Λευϊτικό ειδικό ιερατείο υποκαθιστώντας το μέ ένα νέο πλέον ιερατείο, αυτό τό Ιερατείο μέ τόν ΓΕΝΙΚΟ χαρακτήρα. Αυτό τό ιερατείο δέν τό αποδέχονται οι παππάδες ώς τό μοναδικό ιερατείο καί επιμένουν στήν ειδική ιερωσύνη κατά τήν τάξη Ααρών, συνεχίζοντας τίς θυσίες αλλά βαπτίζοντας τες ώς πνευματικές πλέον θυσίες. Πλάνη οικτρά.

Ικανός αριθμός ιερέων τής τάξεως Ααρών, κατά τήν εποχή τού Χριστού, υπήκουον εις την πίστιν τών Χριστιανών καί απέβαλαν τήν ειδική τους ιερωσύνη πού είχαν διαδοχικά από τόν Ααρών, καί ασπάζονταν πλέον τήν ΓΕΝΙΚΗ ιερωσύνη τών πιστών. Οι παππάδες σήμερα αρέσκονται στήν ειδική, κατηργημένη από τόν Χριστό, ιερωσύνη, και πλανούν τόν λαό πώς δήθεν κατέχουν τήν Αποστολική “διαδοχή”, όπως οι ειδικοί ιερείς στήν Παλαιά Διαθήκη πού διαδοχικά κατείχαν τήν Ααρωνική ιερωσύνη. Καί αυτοί έπρεπε αποκλειστικά νά ήσαν από τήν φυλή τού Λευΐ και όχι από άλλη φυλή τού Ισραήλ. Σήμερα οι παππάδες ανήκουν σέ διάφορες φάρες καί ράτσες, λαούς καί φυλές.

Ας μήν επιμένω άλλο γιά νά πείσω κλήρο καί λαό, ότι ο Θεός δέν εμπαίζεται, γι’ αυτό άς αναλογιστεί ο καθένας μας τήν πνευματική του πορεία καί την Βιβλική του κατάρτιση.

Συμπέρασμα τούτων είναι αυτό:

Πλανάσαι ψυχή μέ τό παππαδικό ψεύδος, μέ τήν εγκεφαλική πλύση μέσω τής θρησκείας πού σού επέβαλαν τήν υποταγή σ’ αυτούς, καί μέ τήν απειλή ότι, εάν δέν τούς πιστεύεις θά κολάζεσαι αιώνια. Ναί, θά κολάζεσαι αιώνια, αλλά μόνον εάν τούς πιστεύεις και πράττεις ότι ειδωλολατρικό καί αντίθετο μέ τόν Λόγο τού Θεού σού επιβάλλουν νά κάνεις.

Ο Ιησούς Χριστός, “ο Χριστός το κατά σάρκα, ο ων επί πάντων Θεός ευλογητός εις τους αιώνας” [Ρωμαίους: θ’ 5], περιμένει τόν καθέναν γιά νά επιστρέψει από τήν μάταια θρησκεία τών παππάδων στό θαυμαστό φώς τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού και τού Ευαγγελίου Του. Από ‘σένα εξαρτάται εάν θά πιστέψεις τόν Ιησού ή τούς ψεύτες και απατηλούς  παππάδες.

Τέλος, άς επαναλάβω τά Λόγια τού Λόγου τού Θεού:

“… Και ο λόγος του Θεού ηύξανε, και επληθύνετο ο αριθμός των μαθητών εν Ιερουσαλήμ σφόδρα, και πολύ πλήθος των ιερέων υπήκουον εις την πίστιν“ [Πράξεις Αποστόλων: ς’ 7],…

… ελπίζοντας απ’ τήν καρδιά μου νά βρούν αυτά τά λόγια απήχηση καί σήμερα, περιμένοντας “πολύ πλήθος των ιερέων νά υπακούσουν εις την πίστιν τού Βιβλικού Χριστιανισμού“.

* Ποιοί είναι Ιερείς;

* ΙΕΡΩΣΥΝΗ, ΛΑΤΡΕΙΑ ΚΑΙ ΤΙΤΛΟΙ