ΘΟΥ ΚΥΡΙΕ, ΚΑΙ ΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ…!!

του Γιώργου Οικονομίδη
 

“Μη θησαυρίζετε εις εαυτούς θησαυρούς επί της γης”, (Ματθαίος, 6:19)

“Ο δε Υιός του ανθρώπου (ο Ιησούς Χριστός) δεν έχει που να κλίνη την κεφαλήν” (Λουκάς, 9:58)

Εν σοι λείπει· ύπαγε, πώλησον όσα έχεις και δος εις τους πτωχούς, και θέλεις έχει θησαυρόν εν ουρανώ, και ελθέ, ακολούθει μοι, σηκώσας τον σταυρόν” (Μάρκος, 10:21)

Αρχίσαμε με λίγα μόνο εδάφια της Αγίας Γραφής, για να δείξουμε πως πράγματι ζούσαν οι Χριστιανοί την εποχή του Χριστού, αλλά και ο ίδιος ο Κύριος μας που δεν είχε “που να κλίνη την κεφαλή Του”. Όμως, οι αυτοονομαζόμενοι “διάδοχοι” των Αποστόλων, που κόπτονται ότι ακολουθούν τ’ αχνάρια του Κυρίου και των Μαθητών Του,…

αυτοί που καυχώνται πως απαρνήθηκαν τα εγκόσμια και αφιερώθηκαν στην υπηρεσία του Θεού,

αυτοί που υπόσχονται ακτημοσύνη και αυταπάρνηση από “τα του κόσμου”,

αυτοί που δηλώνουν ότι κατέχουν την μόνη αληθινή θρησκεία,

αυτοί που υποβιβάζουν και αρνούνται την Θεοπνευστία της Αγίας Γραφής (διότι τους ελέγχει),

αυτοί που βάζουν πάνω από την Αγία Γραφή την εκκλησιαστική τους παράδοση (διότι τους βολεύει),

αυτοί που ενώ θα έπρεπε να δίνουν… αρπάζουν την μπουκιά από το στόμα του φτωχού βιοπαλαιστή,

αυτοί που κατακρατούν την αλήθεια του Θεού εν αδικία,

αυτοί που ο Κύριος τους είπε:

υποκριταί, διότι κλείετε την βασιλείαν των ουρανών έμπροσθεν των ανθρώπων· επειδή σεις δεν εισέρχεσθε ουδέ τους εισερχομένους αφίνετε να εισέλθωσιν” (Ματθαίος, 23:14),

αυτοί που όλοι μας καταλάβαμε ότι είναι οι παπαδο-καλόγεροι, έχουν στην κατοχή τους -νόμιμα και παράνομα, έντιμα και ανέντιμα- τέτοια περιουσία που θα την ζήλευε και ο… διάβολος.

Κάθε μέρα βλέπει το φως της δημοσιότητας την αξίωση των καλογερο-παπάδων πάνω σε εκτάσεις χιλιάδων στρεμμάτων της Ελληνικής γης. Ότι δεν κατάφεραν οι Τούρκοι επί Τουρκοκρατίας, το ολοκληρώνει τώρα η Ορθόδοξη Εκκλησία, καταστρατηγώντας τον ιδρώτα του φτωχού βιοπαλαιστή, προσπαθώντας να του πάρει ακόμα και… το σώβρακο…!!!

Διαβάστε παρακάτω και συνεχίστε αν θέλετε να τους πιστεύετε ως -δήθεν- μεσίτες μεταξύ Θεού και ανθρώπων, μια ιδιότητα που μόνο ο Ιησούς Χριστός κατέχει, και μέσω Αυτού μπορούμε νοερά δια της προσευχής να πλησιάζουμε -άφοβα και ελεύθερα- τον Θεό.

 

Καταθέσεις εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, δεκάδες ακίνητα, χιλιάδες στρέμματα γης και μετοχές.

Το top-10 των χρυσών μοναστηριών

 

Οι μονές με τη μεγαλύτερη περιουσία στον ελλαδικό χώρο και η σκοτεινή πλευρά του «πόθεν έσχες»

 
Ρεπορτάζ ΑΧ. ΧΕΚΙΜΟΓΛΟΥ
 

ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ μπορούν να υπολογίσουν το μέγεθος της περιουσίας που διαθέτουν δεκάδες μονές σε ολόκληρη τη χώρα. Για ιστορικούς λόγους κάποιες κατάφεραν να δημιουργήσουν και να διατηρήσουν ένα πολύ πλούσιο χαρτοφυλάκιο, με καταθέσεις εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, δεκάδες ακίνητα, χιλιάδες στρέμματα γης και μετοχές. Αρχαιότερες ή νεότερες μονές γνώρισαν την απλόχερη γαλαντομία των βυζαντινών αυτοκρατόρων, ενώ άλλες πέτυχαν την έκδοση πατριαρχικών σιγιλίων και σουλτανικών φιρμανίων, επί των Οθωμανών, που τους παραχωρούσαν γη και ύδωρ. Σήμερα ορισμένες επαναφέρουν από το χρονοντούλαπο της ιστορίας ξεχασμένα βεράτια ή διατάγματα και διεκδικούν κολοσσιαίες εκτάσεις.

Σε αυτή την ιστορία υπάρχουν και σκοτεινές πλευρές. Η πρώτη είναι ότι, σε αντίθεση με την κυρίαρχη άποψη, οι βυζαντινοί αυτοκράτορες ουδόλως σεβάστηκαν την περιουσία των μονών. Αντίθετα, χρησιμοποίησαν την Εκκλησία και τον μοναχισμό κατά το δοκούν, άλλοτε υφαρπάζοντας τις περιουσίες τους, όταν το δημόσιο ταμείο ήταν μείον, και άλλοτε ευνοώντας συγκεκριμένες μονές, προκειμένου να εξασφαλίσουν υποστήριξη και επιρροή. Στο Βυζάντιο το πολιτικό συμφέρον ήταν υπέρ πάντων και αξίζει να σημειωθεί ότι, στις όποιες παραχωρήσεις, η ψιλή κυριότητα παρέμενε στα αυτοκρατορικά χέρια.

Από την άλλη η άποψη που υποστηρίζει ότι οι Οθωμανοί σεβάστηκαν την περιουσία της Εκκλησίας, χωρίς να είναι ψευδής, «σηκώνει» πολλές ερμηνείες, καθώς αν στις μέρες μας «το νόμιμο είναι ηθικό», στην Υψηλή Πύλη το νόμιμο ήταν μάλλον σχετικό. Στην Οθωμανική περίοδο οι σουλτάνοι προχώρησαν σε μεγάλες κατασχέσεις και εκποιήσεις της μοναστηριακής περιουσίας και οι σύγχρονοι ιστορικοί ανακαλύπτουν όλο και συχνότερα ότι τα ίδια μετόχια άλλαζαν γεωγραφική θέση από αιώνα σε αιώνα και επισημαίνουν ότι η ρευστότητα της νομοθεσίας και της οθωμανικής διοίκησης ώθησε τους καλόγερους να μάθουν από νωρίς τους αμείλικτους κανόνες του real estate. Αυτό συνέβη και για έναν άλλον λόγο, ακόμη πιο πρακτικό. Χιλιάδες χριστιανοί, φοβούμενοι ότι ανά πάσα στιγμή η περιουσία τους θα μπορούσε να δημευθεί από κάποιον φιλόδοξο πασά, τη μετέγγραφαν εικονικά στην Εκκλησία και την εκμεταλλεύονταν μέσω αυτής. Έτσι πολλοί κατάφεραν να προστατέψουν τις περιουσίες τους, αν και αιώνες αργότερα εκ των πραγμάτων οι μονές τις καρπώθηκαν. Το τρίτο σκοτεινό σημείο είναι η αξιοπιστία των χρυσόβουλλων που επικαλούνται πολλές μονές στα δικαστήρια. Αυτό που πολλοί ιστορικοί και αρχειονόμοι αναφέρουν είναι ότι, λόγω της τακτικότατης ενασχόλησης των καλογέρων με την αντιγραφή βιβλίων, πολλοί φρόντισαν να παραχαράξουν αντίγραφα αυτοκρατορικών αποφάσεων.

Ένας άλλος παράγοντας που διογκώνει τη μοναστηριακή περιουσία είναι ο κανόνας που θέλει τους μοναχούς να είναι ακτήμονες, κάτι που σημαίνει ότι χαρίζουν την περιουσία τους στη μονή όπου ζουν, ενώ δεν πρέπει να λησμονούμε τις εκατοντάδες δωρεές ανά την επικράτεια.

Τέλος, ένα ακόμη χαρακτηριστικό που δυσκολεύει τη χαρτογράφηση της περιουσίας των μονών, εν προκειμένω του Αγίου Όρους, είναι ότι λόγω αυτοδιοικήτου η μοναστηριακή περιουσία παραμένει επτασφράγιστο μυστικό του ηγουμένου και του οικονόμου της μονής. Ελλείψει διαφάνειας μόνο αν φτάσει μία υπόθεση στη Δικαιοσύνη ή κινητοποιηθούν οι τοπικές κοινωνίες με αφορμή μια ακραία επενδυτική κίνηση ή διεκδίκηση εκ μέρους των μονών ρίχνεται λίγο φως στην αχλύ του περιουσιακού μυστηρίου.

 

Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας

Η Μονή Μεγίστης Λαύρας είναι η πρώτη τη τάξει στην Αθωνική Πολιτεία. Όταν ιδρύθηκε από τον Αγιο Αθανάσιο τον Αθωνίτη, κληροδοτήθηκε από τον Νικηφόρο Φωκά με το ένα τρίτο της Σκύρου (40.000 στρέμματα). Μία χιλιετία αργότερα η μονή δρομολογεί στον Νότο του νησιού την κατασκευή του δεύτερου μεγαλύτερου αιολικού πάρκου στην Ευρώπη. Πριν από λίγα χρόνια η μονή εκποίησε ένα κομμάτι γης που κατείχε στο νησί, το οποίο αγόρασε το υπουργείο Άμυνας αντί 12 εκατ. ευρώ για τις ανάγκες της Πολεμικής Αεροπορίας.

Η Μεγίστη Λαύρα ελέγχει από τον 10ο αιώνα και την Κυρά Παναγιά, το μεγαλύτερο από τα «ερημονήσια» των Βορείων Σποράδων. Πρόκειται για μία προστατευόμενη περιοχή μοναδικού φυσικού και αρχαιολογικού πλούτου, η οποία όμως έχει ήδη υποστεί τις πρώτες εργολαβικές επεμβάσεις. Ακόμη, στην Κυρά Παναγιά η μονή μισθώνει περίπου 2.500 ερίφια σε χωρικούς, για τα οποία λαμβάνει και επιδοτήσεις.

Το μεγαλύτερο μετόχι της Αγίας Λαύρας, αυτό του Μυλοποτάμου, βρίσκεται εντός του Άθωνα, παράγει κρασί και προσθέτει έσοδα στην περιουσία της μονής. Άλλο ένα μετόχι υπάρχει εκτός του Αγίου Ορους και είναι η Μονή της Αγίας Τριάδας της Άνω Γατζέας στη Μαγνησία. Ακόμη, σύμφωνα με τη μοναδική επίσημη καταγραφή του υπουργείου Γεωργίας (1984), η μονή κατέχει 7.000 στρέμματα στη Χαλκιδική και άλλα 400 στη Σκόπελο. Επίσης η μονή διεκδικεί 10.000 στρέμματα γης στη Χαλκιδική, ενώ πρόσφατα προχώρησε σε εκποίηση επτά ακινήτων της στην Αττική, συνολικής αξίας 450.000 ευρώ. Όλα τα ακίνητα ήταν κληρονομιές μοναχών που έζησαν στη Μεγίστη Λαύρα. Θεωρείται από όλους η πλέον ευκατάστατη μονή.

 

Ιερά Μονή Βατοπαιδίου

Το Βατοπαίδι, η δεύτερη τη τάξει μονή του Αγίου Όρους, αποτελεί εδώ και τρεις εβδομάδες την «πέτρα του σκανδάλου» της επικαιρότητας. Με ενεργό δραστηριότητα στα κτηματομεσιτικά και εμφανή πολιτική υποστήριξη κατάφερε να καλύψει σε μεγάλο βαθμό το περιουσιακό χάσμα που τη χωρίζει από τον «αιώνιο αντίπαλό» της, την Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας. Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά το τελευταίο διάστημα, η Ιερά Μονή Βατοπαιδίου έχει στην ιδιοκτησία της καταθέσεις που προσεγγίζουν τα 70 εκατ. ευρώ, χιλιάδες στρέμματα-«φιλέτα» σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και σημαντικές εκτάσεις στην Πέλλα. Ακόμη η μονή διαθέτει μεζονέτες στη Θεσσαλονίκη, κτίρια στη λεωφόρο Κηφισιάς και κατοικίες σε πολλά γεωγραφικά διαμερίσματα. Το Βατοπαίδι έχει επίσης στην κυριότητά του 4.000 στρέμματα στη Χαλκιδική, ενώ στην Ουρανούπολη έχει δρομολογήσει, μέσω ενός δυναμικού business plan, την κατασκευή ενός ομοιώματος της μονής. Πληροφορίες αναφέρουν ότι το 2001 εκποίησε ένα ακίνητο στα βόρεια προάστια λαμβάνοντας 7,5 εκατ. ευρώ, ενώ σήμερα διεκδικεί χιλιάδες στρέμματα σε Ξάνθη και Ροδόπη. Τέλος, όπως έγινε γνωστό, στα τέλη του 2007 πούλησε ακίνητα και καταστήματα που διέθετε στη Θεσσαλονίκη, συνολικής αντικειμενικής αξίας 500.000 ευρώ.

 

Ιερά Μονή Διονυσίου

ΠΕΜΠΤΗ τη τάξει αγιορείτικη μονή, διαθέτει σημαντική περιουσία από παρεκκλήσια και μετόχια, ενώ στις προθήκες της φυλάσσει μοναδικά κειμήλια. Την τελευταία περίοδο προκάλεσε αρνητικές εντυπώσεις καθώς διεκδικεί από τη Νομαρχία Χαλκιδικής και τον Δήμο Ορμύλιας δεκάδες στρέμματα, σε περιοχή όπου στεγάζεται εδώ και δεκαετίες κατασκήνωση για ανάπηρα παιδιά. Από τη δεκαετία του 1930 η μονή διεκδικεί στη Χαλκιδική 15.000 στρέμματα «φιλέτα» και ο Άρειος Πάγος της αναγνώρισε την κυριότητα στα μισά. Τα άλλα μισά βρίσκονται υπό διεκδίκηση. Ακόμη, σύμφωνα με το υπουργείο Γεωργίας, έχει στην κυριότητά της 18.000 στρέμματα στη Χαλκιδική.

 

Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου

ΣΤΗΝ ΠΑΤΜΟ ο Αλέξιος Β Δ Κομνηνός χάρισε στη μονή το σύνολο του νησιού. Στους αιώνες που πέρασαν η μονή απέκτησε μετόχια σε ολόκληρο το Αιγαίο, ενώ βρέθηκε με περιουσία και στη Μικρά Ασία. Τα περισσότερα από αυτά εκμισθώνονταν σε τρίτους και το μοναστήρι εισέπραττε σημαντικά ποσά. Στις μέρες μας η μονή διαθέτει δεκάδες σκήτες και ιερά καθίσματα, καθώς και 13 μετόχια, διάσπαρτα στο Αιγαίο. Μέσα από τα μετόχια της έχει στην κυριότητά της μία σημαντική περιουσία, την οποία ουδείς, πλην ελαχίστων, μπορεί να υπολογίσει. Είναι ενδεικτικό ότι μόνο στη Σάμο έχει στην κυριότητά της 18.000 στρέμματα γης. Συν τοις άλλοις η μονή διαθέτει ακόμη και σήμερα ένα μεγάλο κομμάτι του νότιου τμήματος της Πάτμου. Η μονή απασχόλησε την κοινή γνώμη πριν από λίγα χρόνια με το σκάνδαλο που αφορούσε ένα δίκτυο εκμετάλλευσης της περιουσίας της από μοναχούς. Ακόμη, στο πλαίσιο των διεκδικήσεών του, το μοναστήρι πρόσφατα ενεπλάκη σε δικαστική διένεξη (από κοινού με τον δήμο και την ΚΥΔ) για την κυριότητα του ακριτικού νησιού Αρκοί.

 

Μονή Ιβήρων

Η ΜΟΝΗ Ιβήρων, τρίτη τη τάξει στο Αγιον Ορος, αν και πανίσχυρη, ήταν επί δεκαετίες αφοσιωμένη στο πνευματικό της έργο και στη συντήρηση των χιλιάδων μνημείων που υπάρχουν στις προθήκες της. Όλα αυτά ως τη στιγμή που διεκδίκησε με κάθε επισημότητα την Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας! Οι ιβηρίτες μοναχοί γνώριζαν ότι είχαν τόσο τις νομικές όσο και τις ιστορικές προϋποθέσεις για να καταστούν μέτοχοι της «ψυχής» της ακριβότερης πόλης του πλανήτη. Τελικά, όπως έγινε γνωστό, η ρωσική κυβέρνηση διαπραγματεύεται την παραχώρηση ενός ιστορικού παρεκκλησίου πλησίον της πλατείας, το οποίο τους ανήκε κατά την προσοβιετική περίοδο. Ακόμη, η Μονή έχει στην ιδιοκτησία της 7.000 στρέμματα γης στη Χαλκιδική και άλλα 2.000 στον Έβρο.

 

Ιερά Μονή Ασωμάτων Πετράκη

Μία από τις ιστορικότερες μονές της Αθήνας, η Μονή Πετράκη θεωρείται πάμπλουτη εδώ και πολλούς αιώνες. Ριζάρειος, ΝΙΜΤΣ, Ακαδημία Αθηνών, Αιγινήτειο, Πολυτεχνείο, Μαράσλειος, Ευαγγελισμός, Αρεταίειο, Αγγλική Αρχαιολογική Σχολή, Σχολή Χωροφυλακής, Νοσοκομείο Συγγρού, Λαϊκό, Σωτηρία, Ασκληπιείο, Γεννάδιος Βιβλιοθήκη είναι μόνο λίγα από τα κτίρια που χτίστηκαν σε εκτάσεις που δώρισε η μονή στο κράτος σε βάθος ενός αιώνα. Σήμερα η μονή είναι μέτοχος της Εθνικής Τράπεζας, έχει στην ιδιοκτησία της κτήματα στην Πεντέλη, στον Υμηττό και στην Πάρνηθα και συμμετέχει σε αναπτυξιακή εταιρεία της Εκκλησίας. Αν και είναι χαρακτηρισμένη ως εθνικός ευεργέτης, το 1997, μαζί με άλλες επτά μονές, προσέφυγε κατά του Δημοσίου στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για αρπαγή περιουσίας, μία υπόθεση που έκλεισε τελικά με συμβιβασμό.

 

Ιερά Μονή Ξενοφώντος

Αν και βρίσκεται στη 16η θέση των μονών του Άθωνα, η Μονή Ξενοφώντος διαθέτει μετόχια και εκτάσεις στη Σκόπελο, στη Χαλκιδική, στις Σέρρες και στην Αττική. Επίσης διεκδικεί από τους Χαλκιδικιώτες 53.000 στρέμματα γης, βασιζόμενη σε χρυσόβουλλα.

 

Ιερά Μονή Πεντέλης

ΙΔΡΥΘΗΚΕ τον 16ο αιώνα και κατέστη σταδιακά μία από τις πλουσιότερες της παλαιάς Ελλάδας. Και αυτή συμμετέχει σε αναπτυξιακή εταιρεία της Εκκλησίας και διαθέτει μεγάλη ακίνητη περιουσία, καθώς και μετοχές της Εθνικής Τράπεζας. Ωστόσο, σε αντίθεση με τη Μονή Πετράκη, η Μονή Πεντέλης έχει βεβαρημένο παρελθόν στα κτηματομεσιτικά. Έχοντας στην ιδιοκτησία της τεράστιες εκτάσεις στους πρόποδες της Πεντέλης, πούλησε τμηματικά εκατοντάδες στρέμματα σε οικοδομικούς συνεταιρισμούς, αφήνοντας όμως αναπάντητα ερωτήματα για το πώς απέκτησε αυτή τη γη. Επιπλέον με χρυσόβουλλα διεκδικεί από το Δημόσιο αλλά και από κατοίκους της περιοχής περισσότερα από 50.000 στρέμματα. Της έχει επιβληθεί πρόστιμο ενός εκατομμυρίου ευρώ από τη Νομαρχία για αυθαίρετα, ενώ όταν κάηκε η Πεντέλη ζήτησε, από κοινού με τον συνεταιρισμό των αξιωματικών, να μην καθαριστούν και αναδασωθούν τα καμένα που διεκδικούσε. Τέλος διαθέτει ακίνητο 1.133 τ.μ. στην οδό Ευριπίδου.

 

Ιερά Μονή Ξηροποτάμου

Η όγδοη τη τάξει αγιορείτικη μονή διαθέτει μακρά ιστορία καθώς είναι μία από τις παλαιότερες της Αθωνικής Πολιτείας. Όπως έχει γίνει γνωστό η μονή έχει στην ιδιοκτησία της σχεδόν 40.000 στρέμματα στη Σάρτη, ακίνητο 3.500 τ.μ. στην εθνική οδό Αθηνών- Λαμίας και κατάστημα 400 τ.μ. στην οδό Τσιμισκή στη Θεσσαλονίκη. Ακόμη έχει πουλήσει περισσότερα από 32.000 στρέμματα σε οικοδομικούς συνεταιρισμούς, ενώ διεκδικεί χιλιάδες στρέμματα δάσους στη Βόρεια Σιθωνία.

 

Μονή Τοπλού

Το ιστορικό μοναστήρι συγκέντρωσε την προσοχή της κοινής γνώμης πριν από μία δεκαετία όταν εξήγγειλε τη δημιουργία μιας… πόλης δίπλα στο Βάι, στη Σητεία της Κρήτης. Σε μία περιοχή που τοπικοί παράγοντες χαρακτηρίζουν «το καλύτερο οικόπεδο της Μεσογείου», η μονή συνήψε συμφωνία με μία βρετανική εταιρεία για την κατασκευή πέντε τουριστικών χωριών με εμπορικά, εκθεσιακά και συνεδριακά κέντρα, καθώς και πέντε γηπέδων γκολφ σε έκταση 26.000 στρεμμάτων που της ανήκουν. Το Δημόσιο παρενέβη και διεκδίκησε 10.000 στρέμματα. Η υπόθεση απασχόλησε τη Δικαιοσύνη πολύ καιρό. Αν και στην αρχή ασκήθηκαν ποινικές διώξεις, στο τέλος… δεν άνοιξε ρουθούνι. Η επένδυση, ύψους 1,2 δισ. ευρώ(!), εξελίσσεται κανονικά και όταν ολοκληρωθεί θα κάνει τη μονή μία από τις πλουσιότερες της Μεσογείου.

Αναδημοσίευση από τό "ΤΟ ΒΗΜΑ" 21/09/2008

 

*******

Εσύ φίλε αναγνώστη, θα συνεχίσεις να προσφέρεις το υστέρημα σου στους κηφήνες που θησαυρίζουν εις βάρος σου; Θα συνεχίσεις να στερείς το ψωμί των παιδιών σου, δίδοντας το στους επαγγελματίες “κτηματομεσίτες” παπαδο-καλόγερους; Θα συνεχίσεις να τους θεωρείς ως όργανα του Θεού και μεσάζοντες μεταξύ Θεού και ανθρώπου; Μή γελιέσαι… δέν είναι. Ο μόνος Μεσίτης για να επικοινωνήσουμε με τον Θεό, είναι ο Ιησούς Χριστός που πρόσφερε τον Εαυτό Του για χάρη μας και μέσω Αυτού μπορούμε να μιλήσουμε με την προσευχή μας στον Θεό. Ο ίδιος ο Χριστός το είπε και είναι αλήθεια: “Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή· ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι’ εμού (Ιωάννης, 14:6)

Γ.

 

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΕ ΦΙΛΟΥΣ ΣΑΣ

Από Γιώργος Οικονομίδης

Γεννημένος τό 1960, ο Γιώργος Οικονομίδης ασχολήθηκε με διάφορες εργασίες ώς πρός τό ζήν. Τό έτος 1988 ο Λόγος του Θεού, η Αγία Γραφή, μπήκε πλέον στην ζωή του και -συγκρίνοντας την Αγία Γραφή με την θρησκεία- του ετέθη στην ψυχή του τό μεγαλύτερο ερώτημα... "ΘΡΗΣΚΕΙΑ ή ΧΡΙΣΤΟΣ"; και έκτοτε, εφόσον επέλεξε τόν Χριστό, παρέδωσε την καρδιά του στόν Κύριο και Σωτήρα του Ιησού Χριστό, όπου και Τόν υπηρετεί από τότε με ποικίλους τρόπους, όπως: Αρθρογράφος σε εφημερίδες με δική του μόνιμη στήλη και, εκφωνητής επί τριετία σε Χριστιανικό Ραδιοφωνικό Πρόγραμμα του εξωτερικού (στην Ελληνική γλώσσα), όπου συνεχίζει επί σειρά ετών την διακονία του στό διαδίκτυο με την Χριστιανική Ιστοσελίδα του "sporeas.gr", καταναλώνοντας με αγάπη την ζωή και τόν χρόνο του στό έργο αυτό. Για 15 περίπου έτη εργαζόταν την επιχείρηση του στό εξωτερικό, όπου με την Χάρη και την βοήθεια του Θεού την ξεκίνησε από τό "μηδέν". Τό έργο του Θεού συνεχίζεται ανά τόν κόσμο και ο Γιώργος Οικονομίδης καταναλώνεται στό να συμβάλει στό οικοδόμημα αυτό ανάμεσα στους Έλληνες συμπατριώτες του και όχι μόνον, παρουσιάζοντας την αλήθεια του Ευαγγελίου ενάντια στό ιερατικό κατεστημένο που αρέσκεται στό καλλιεργημένο ψεύδος.